1447 йил 15 жумадис сони | 2025 йил 06 декабрь, шанба
Минтақа:
ЎЗ UZ RU EN
Мақолалар

Сабр қиламиз, отажон!

07:00 / 19.12.2018 5833 pdf Ўқиш режими + -

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.

Умар ибн Абдулазизнинг мавлосидан ривоят қилинади:

“Бир куни Умар ибн Абдулазиз йиғлаб уйғонди. Мен тургунимча ҳам йиғидан тўхтамади. Мен у билан бир хонада ухлар эдим, баъзида унинг мана шундай кўп йиғлашидан ухлай олмай чиқардим. Ўша куни тонг отганда у мени чақириб, “Ўғлим, яхшилик ҳамма сенга қулоқ солиши ва итоат қилишида эмас, балки Роббингни таниб, Унга итоат қилишдадир. Ўғлим, бугун тонг отиб, кун ёришмагунча ҳеч кимни ҳузуримга киритма, яна одамлар мени тушунмай қолмасин”, деди. Мен эса: “”Отам сизга фидо бўлсин, эй мўминларнинг амири. Бугун жуда қаттиқ йиғладингиз. Илгари бундай ҳолатни кўрмаган эдим” деб, йиғисининг сабабини сўрадим. У йиғлаб юборди. Сўнг йиғлаганча “Аллоҳга қасамки, Аллоҳ олдида туришимни эсладим”, деди-ю, ҳушидан кетди. Шу ётганича тонг отгунича ҳушига келмади. Ўша кундан кейин вафот этгунига қадар кулганини кўрмадим.

Бир сафар ҳайит куни Умар ибн Абдулазизнинг кичик қизи отасининг ҳузурига йиғлаб кириб келди. Отаси: “Нимага йиғлаяпсан, қизим?” деган эди, қизи: “Ҳамма болалар янги кийим кийишди, мен эса мўминлар амирининг қизи бўла туриб, ҳайитга эски кийим кийиб чиқдим”, деди.

Умар ибн Абдулазиз қизининг сўзидан таъсирланиб, хазинабоннинг олдига борди-да, “Келаси ойдаги маошимдан бир оз пул бериб тура оласизми?” деб сўради. Хазинабон: “Нима учун, эй мўминлар амири?” деди. Халифа қизининг хафа бўлганини гапириб берди. Хазинабон: “Монелигим йўқ, фақат бир шарт билан”, деди. Халифа қандай шартлигини сўраган эди, хазинабон: “Келгуси ойгача тирик қолишингизга кафолат берсангиз, майли”, деди. Бу гапдан кейин Умар пулни олмай, уйига қайтиб кетди. Фарзандлари: “Нима бўлди, отажон?” деб сўрашди. Умар ибн Абдулазиз: “Сабр қилсангиз, барчамиз жаннатга кирамиз. Сабр қилмасангиз, мен дўзахга тушаман!” деди. Фарзандлари: “Сабр қиламиз, отажон!” дейишди. Аллоҳ улардан рози бўлсин!

“Солиҳлар гулшани” китобидан

Мавзуга оид мақолалар
Бугуннинг гапиСонсаноқсиз неъматлар ичида инсониятнинг бошқа махлуқотлардан ажралиб, юқори мартабаларда туришига сабаб бўладиган неъматлардан бири, шубҳасиз, давоми...

2147 15:05 / 28.09.2020
Зикр, дуо, истиғфор ва тавба масаласи ҳар бир мўминмусулмон учун ўта муҳим бўлганидан, қадимдан умматнинг катта эътиборини қозониб келмоқда. Деярли барча ҳадис ва давоми...

38973 13:30 / 09.08.2019
Умрни оқар дарё деб бежизга айтмайдилар. Чунки умр бир зумда ўтиб кетганини инсон сезмай ҳам қолади, аслида. Бешик кирган хонадон борки, у ерга, албатта, куни келиб давоми...

3474 19:09 / 03.06.2020
Абу Бурдадан ривоят қилинади .Абу Мусо оғриб қолиб, ҳушидан кетди. Унинг боши аёлининг бағрида эди. Аёли унинг оғирлашганини кўриб, бақира бошлади, лекин Абу давоми...

2503 08:00 / 16.01.2021
Аудиолар

211057 11:58 / 10.10.2018
«Ҳилол» журнали
Китоблар

130318 14:35 / 11.08.2021