Ақийда дарслари (79-дарс). Қуръон ғайримахлуқ эканига иймон
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Қуръон ҳақида талашиб-тортишмаймиз. Унинг Роббул оламиннинг каломи эканига, уни Руҳул Амин олиб тушганига, саййидул мурсалин Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга ўргатганига гувоҳлик берамиз. У Аллоҳ таолонинг каломидир. Унга махлуқларнинг ҳеч бир каломи тенг бўла олмас. Уни «халқ қилинган», демаймиз. Мусулмонлар жамоасига хилоф қилмаймиз.
Бу гаплардан бир неча маънолар тушунилади:
1. Қуръон ҳақида мўътазилийлар талашиб-тортишганидек талашиб-тортишиб, фитна чиқармаймиз.
2. Унинг Аллоҳнинг каломи ва сифатларидан бири эканлигига гувоҳлик берамиз.
3. Уни Аллоҳнинг ҳузуридан Руҳул Амин – Жаброил алайҳиссалом келтирган.
4. Набийларнинг улуғи Муҳаммад ибн Абдуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга ўргатган.
5. Унга халойиқнинг ҳеч бир каломи фасоҳатда, балоғатда, мўъжизакорликда, адолат ва садоқатда тенг кела олмайди.
6. Биз уни «махлуқ» деб, мусулмонлар жамоасига хилоф қилмаймиз. Чунки мўътазилийлардан бошқа ҳеч ким унинг махлуқ экани ҳақида гапирмаган.
«Уни Руҳул Амин олиб тушганига» (Шуаро сураси, 193-оят). Жаброил алайҳиссаломнинг «Руҳ» деб номланиши у зот ваҳий келтирувчи бўлгани учундир. Чунки ваҳий ила қалбларга руҳ – жон киради.
«Саййидул мурсалин, Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга ўргатганига». Бунда Жаброил У зот соллаллоҳу алайҳи васалламга ўргатганини очиқ айтиш билан «У зот Қуръонни илҳомий равишда тасаввур қилган», деб айтган қарматий мазҳабига раддия қилинган.
«Уни «халқ қилинган», демаймиз. Мусулмонлар жамоасига хилоф қилмаймиз», деганида, ким Қуръонни «махлуқ» деса, бунда мусулмонлар жамоасига хилоф қилишига ишора бордир. Биз мусулмонлар жамоасига бирор нарсада хилоф қилмаймиз. Чунки бундай хилоф – йўлдан тойиш, залолат ва бидъатдир.
Далиллар:
«Уни қалбингга огоҳлантирувчилардан бўлишинг учун очиқ-ойдин араб тилида Руҳул Амин олиб тушди» (Шуаро сураси, 193–195-оятлар);
«Албатта, у (Қуръон) – карамли Расулнинг сўзидир. У шоирнинг сўзи эмасдир» (Ал-Ҳааққо сураси, 40-оят);
«Албатта, у (Қуръон) – карамли Расулнинг – қувват эгаси, Арш эгаси ҳузурида мартабаси бор, итоат қилинган, сўнгра ишончлининг сўзидир» (Таквир сураси, 19-21-оятлар);
«У қилинган ваҳийдан бошқа нарса эмас. Уни қувватли, шиддатли Зот ўргатгандир» (Нажм сураси, 4-5-оятлар);
«Унда шубҳа йўқ китобнинг туширилиши Роббул оламиндандир» (Сажда сураси, 2-оят);
«Ким ўзига ҳидоят аён бўлганидан кейин Расулга хилоф қилса ва мўминлар йўлидан бошқа йўлга эргашса, уни юзланган томонига юзлантириб қўямиз ва жаҳаннамга киритамиз. У қандай ҳам ёмон қайтар жой!» (Нисо сураси, 115-оят).
«Ақоид илми ва унга боғлиқ масалалар» китобидан
© islom.uz 2003-2025.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
